¡Bienvenida en Bolivia!

Eerst en vooral wil ik iedereen bedanken die in de pen kroop om mij een paar bemoedigende woorden door te spelen. Aangezien ik altijd lijd aan voortijdige heimwee was het heel leuk om julie reacties te lezen.

Dit gezegd zijnde pikken we de draad weer op, ditmaal vanuit de Nieuwe Wereld:

Het vergde een uitputtende Odyssee die mij langs de Great Lakes van Chicago, de beaches van Miami en de altitura van La Paz voerde om uiteindelijk, een etmaal later, voet aan wal te zetten in Santa Cruz. Hier wachtte mij al meteen een welkomsontbijtje met mijn collega's (dank u wel!) en daarna kon ik mijn bedje spreiden bij Ruth en Noe, die zo vriendelijk zijn om mij een dak boven het hoofd te geven tot ik zelf iets gevonden heb.

Ja, en daar zit je dan! In een stad die de volgende jaren jouw thuis zal worden, waar je zal werken, wonen en (be)leven. Het is een onbestemd gevoel, een mengeling van nieuwsgierigheid, onzekerheid en ongeduld. Santa Cruz lijkt me een stad waar vanalles aan de gang is waar ik nog geen weet van heb. Het is een leuke mengeling van chaos en verval, brede boulevards met druk verkeer, modehuizen naast de lokale groentemarkt, dit alles op tropische ritmes (en temperaturen). Schoenen repareren gebeurt hier op straat en duurt vijf minuten, een afspraak maken met iemand duurt dan weer een eeuwigheid. Berg dus al je vanzelfsprekendheden maar even op en bienvenido en Santa Cruz!

Zo'n grote stad maakt natuurlijk ook wel dat ik me een beetje gedesoriënteerd voel. In het Spaans hebben we daar een mooi woord voor: despistada, 'van de weg af'. Mijn huidige obsessie bestaat dan ook uit stratenplannen. Ik heb me er twee aangeschaft en ze vormen voor het moment mijn belangrijkste bezit. Zij zijn mijn voornaamste bondgenoten in mijn strijd met de taxichauffeurs. Het heeft hier namelijk geen zin om als bestemming een straatnaam op te geven. Een taxi neem je hier als volgt: "Goede dag meneer, hoe gaat het .... kunt u me naar de derde ring tussen universiteit patata en hotel patati brengen en hoeveel zou u me daarvoor aanrekenen?" Meer dan eens vind je mij dus langs de kant van de weg met een taxichauffeur over een stratenplan gebogen om uit te zoeken hoe hij nu precies moet rijden.

Maar wat iedereen zich vooral afvraagt is waarschijnlijk: wat doet ze daar ganse dagen? Welnu, in een poging om van enige adminstratieve orde te getuigen: EEN LIJSTJE!
- me oriënteren natuurlijk,
- een huisje zoeken,
- de procedure inzetten om een verblijfsvergunning te krijgen,
- de plataforma en de organisaties waaruit ze bestaat doorgronden.

Over elk van die bezigheden later meer!