vrijdag 5 december 2008

Het is weer druk in SC

Plataforma Unidos, het Boliviaanse koepelorgaan waarvoor ik werk, verleent hoofdzakelijk eerstelijnszorg aan kinderen en jongeren die op straat leven. Daarnaast wil het in de toekomst ook (nog) meer aandacht besteden aan permanente vorming van iedereen die betrokken is bij deze thematiek (hieraan zal ik dus mijn steentje bijdragen), aan netwerking, aan sensibilizatie van het brede publiek en beleidsmakers en aan verdediging van de rechten van kinderen en jongen die op straat leven. In het kader van deze doelstellingen vonden de laatste weken twee activiteiten plaats die een vermeldig verdienen.

Expositie
De meeste Cruceños (burgers van SC) hebben geen oog voor de vele kinderen en jongeren die in levensbedreigende omstandigheden moeten overleven in hun stad. Als ze er al oog voor hebben is het meestal vanuit een negatief gekleurde bril: bandieten, drugsmisbruik, afval enz. In het beste geval beschouwen ze hen als jongeren die 'te beklagen' zijn.
Hoog tijd dus om SC eens het ware gezicht van het straatleven en de hele hulpverlening te tonen, in de vorm van een fototentoonstelling in het cultureel centrum op 'de grote markt'. De tentoonstelling toont alle aspecten van het straatleven and beyond via thematische groepen van foto's die verschillende elementen belichten, bv vorming, kunst, sport, de kanalen waar de kinderen leven. Op die manier wordt een mooi genuanceerd beeld van de thematiek geboden. Realistisch, zonder de lelijke, rauwe aspecten van een leven op straat uit de weg te gaan, maar ook hoopvol, door te tonen wat met behulp van adequate hulpverlening kan bereikt worden.
De tentoonstelling werd gepast geopend met toespraken van mijn collega's en natuurlijk ... een toost! Met heel veel dank aan iedereen die foto's ter beschikking stelde, en aan Valeria, die dit allemaal op artistiek vlak heeft geregeld!

Feest!
De eindejaarsperiode is een moeilijke periode voor iedereen die eenzaam is, dus ook voor de kinderen en jongeren die op straat leven en voor wie Kerstmis en Oudejaar vooral een pijnlijke herinnering aan hun gemis aan familie en geborgenheid vormt. Nochthans verdient iedereen minstens één groot feest om het jaar gepast af te sluiten! Op een zonnige (hoe kan het ook anders in SC) vrijdagmiddag was het dus gran fiesta! Iedereen die een busje heeft trok erop uit om overal in de stad kinderen en jongeren 'van straat te halen' terwijl de rest een grote zaal voorbereidde op het enthousiaste geweld van een kleine 100 kinderen en jongeren. Spelletjes, hotdogs, frisdrank, workshops ... De dag werd afgesloten met een avondmaal in Techo, een eerstelijnscentrum dat 's nachts onderdak biedt.
Het hele gebeuren werd met bescheiden middelen georganiseerd maar had volgens mij een niet te onderschatten impact op de gasten. Ten eerste hebben ze op een positieve manier kunnen kennismaken met de verschillende centra wat een rol kan spelen in hun beslissingsproces om het straatleven achter zich te laten. Ten tweede was het prachtig om te zien hoe deze gasten een middag lang volledig opgingen in spel en samenspel, hun zorgen een middag lang achterlieten en gewoon kind of jongere waren. Ik ben ervan overtuigd dat het belang van een positieve ervaring voor de ontwikkling van een kind dat een geschieding van hoofdzakelijk negatieve ervaringen met zich meedraagt, niet te meten is.
Wie op straat leeft vindt het vaak erg moeilijk om dit leven achter zich te laten en zich aan te passen aan de structuur en de hierarchie van een residentiele instelling. Daarom mogen wij als Plataforma het leven op straat niet te aantrekkelijk maken. Maar de redenen die ik opnoemde rechtvaardigen activiteiten als deze. We zijn dan ook plan om dit af en toe eens te herhalen. Soms doorkruist de realiteit onze goede intenties echter. Een nieuwe activiteit werd afgelast omdat ons net het nieuws bereikte dat een jongen die vorige week werd aangereden is overleden. Helaas krijgen al te vaak dergelijke berichten.

1 opmerking:

mieke de rieck zei

Waaw Lien, je blog leest als een trein. Je voelt er ook "good people bring good vibes" . Heb de indruk dat je omringt bent door veel van die people. In elk geval ben je bezig aan een werk van lange adem (sensibilisatie is enorm moeilijk en vraagt lange termijn denken) Dus geef de moed niet op. Het werken met de kinderen en jongeren kan mss rechtstreekser resultaat opleveren. Allé goed bezig, laat jezelf toe af en toe even de moed te verliezen maar niet te lang, dan weer met de juiste mensen en vibes er tegenaan.
Ondertussen doe je veel werk en life experience op.
Kus
Zus Mieke