Wie hier een tijdje verblijft, af en toe in de kranten snuift en al eens naar de radio luistert, heeft al snel door dat de werkelijkheid de fantasie overtreft en de boeken van Isabel Allende pure realiteit zijn.
Alles is mogelijk, niks is zeker, zou de nationale slogan kunnen zijn. Een ding is wel zeker, voor de Bolivianen, en bij uitbreiding alle bewoners van het Nieuwe Continent, begiftigd met Zuid-Amerikaanse animo, omringd door een landschap dat op zich al aan geen enkele normaliteit voldoet, is de werkelijkheid een stuk flexibeler en rijker aan mogelijkheden dan voor ons rechtlijnige Europeanen. Getuige hiervan is de laatste ontwikkeling in het debacle met Chili. Als tegemoetkoming voor het feit dat zij lang geleden Bolivia de toegang tot de zee hebben ontnomen, stellen zij nu voor om .... een 150 kilometer lange tunnel vertrekkende in Bolivia en uitkomende in de zee te graven. Opgelost staat netjes! Om de zaken wat te vergemakkelijken zouden ze dan een kunstmatig eiland aanleggen waar de Bolivianen aan wal kunnen komen.
De Boliviaanse marine, ten andere, oefent tot op heden op het Titicacameer, op 4000 meter hoogte.
dinsdag 26 mei 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
3 opmerkingen:
Ze zijn tenminste inventief!
Dat is prima out of the box thinking.
Kunnen ze hier op het Mi(ni)s(t)erie nog héél wat van leren.
Zoals vandaag bvb: nu weigeren ze dat ik nog langer m'n reservatie van een broodje doormail omdat ik niet in een ander gebouw zit en gewoon een kwartier kan aanschuiven beneden. Reden: kost teveel tijd voor hen om af te drukken!
Graag een tunnel naar de broodjesbar aub. Een kunstmatig eiland hoeft niet meer, daar zitten we al op, ver van de realiteit.
Jan (die naar Bolivië komt als bibliothecaris)
dat nieuws heeft hier de gazet gehaald (De Morgen - uiteraard!). Una noticia buena, no?
Een reactie posten