ook vanwege Plataforma Unidos:
Ik had het voorrecht om Kerstavond in Mi Rancho te vieren. In Mi Rancho (vrij vertaald: Mijn boerderij) wonen zo'n 40 jongens die ervoor gekozen hebben om hun leven op straat achter zich te laten. Het ligt op een half uurtje rijden van Santa Cruz, op een plek waar de natuur al behoorlijk de overhand krijgt. De jongens leven er in huisjes die de verschillende fases van het hulpverleningsproces voorstellen. In het eerste huis wonen de jongens die recent de straat verlaten hebben, in het vierde huis wonen de jongeren die er al enkele jaren verblijven en druk bezig zijn met hun studie of werk (of beide combineren).
De Spaanse directeur van Mi Rancho, Goyo voor de vrienden, vertelde me dat ze in Mi Rancho nooit het woord 'hogar' (tehuis) gebruiken maar wel 'casa' (huis). Dat is niet enkel een woordkeuze, het is een levenswijze die doordringt in alle aspecten van het leven in Mi Rancho. Mi Rancho biedt de jongens niet enkel ondersteuning aan, maar ook een nieuwe thuis en een nieuwe familie. Er staat geen limiet op de duur van een verblijf en ook nadat de jongens het huis verlaten hebben wordt het contact in stand gehouden. Zo kwamen op kerstavond ex-rancheros kerst vieren met hun vrouw en kinderen.
Kerstavond in Mi Rancho dat was: de hele middag in open lucht staan koken, massa's voetzoekertjes, met z'n allen cadeautjes gaan kopen, een overheerlijk feestmaal (om 10.30 's avonds) en daarna een ganse show om de cadeautjes uit te delen. Iedereen had één cadeautje voor één iemand gekocht. Mi Rancho heeft alle gasten ook een cadeautje gegeven: voor de jongsten een rugzak en voor de ouderen een set doucheproducten. De volgende dag trokken ze allemaal in kolonne naar het kantoor waar Goyo hen nog eens een cheque gaf om een cadeautje naar wens te kopen. Heb ik al gezegd dat het kerstmenu heerlijk was? Crepe gevuld met palmhart en champignons + aardappelbolletjes in marinade, varken in de oven met saus van ui en papaya + puree, kip in saus van aardbei en koude rijst met groentjes, sorbete: drinkbare sorbet van champagne en limoen, crepe gevuld met fruit en chocoladesaus. Gevolg: een misselijke cooperante die erin slaagde om toch te blijven eten. De volgende dag wachte er mij trouwens een nieuw feestmaal. Welke ik opnieuw alle eer heb aangedaan.
woensdag 31 december 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
4 opmerkingen:
Lien,
We wensen je een spetterend en gezond nieuw jaar en mag 2009 al je verwachtingen waar maken.
Vele groeten van Geert en Marc
lieve meneer die directeur
dag arthur
Lien, een super 2009 gewenst; feliz año nuevo!! beso, Tine
Feliz año nuevo! Roos
Een reactie posten